Bu “sahtecilik” kullanımı bir demirden yapılan metal işlerden kaynaklanmaz, ancak paralel bir tarihe sahiptir. " Sahte olmak " duygusu zaten "sahtelik" anlamına gelen Anglo-Fransızca fiil sahtekarındadır.
Sahtecilik esas olarak üretilen veya değiştirilen bir nesne ile ilgilidir. Bir sahteciliğin asıl kaygısının nesnenin kendisinin - ne değere ya da ne "kanıtladığına - daha az odaklandığı yerde - nesnenin diğerlerinde provokasyona uğradığı tepkilerin ortaya koyduğu zımni bir eleştiri ifadesine göre, o zaman daha büyük süreç bir aldatmaca . Bir aldatmacada, bir dedikodu veya somut bir durumda dikilmiş gerçek bir nesne, sahte bir fiziksel nesnenin yerini alabilir.
Benzer bir sahtekarlık suçu, sahtecilik yoluyla elde edilen nesnelerin kullanılması da dahil olmak üzere bir başkasını aldatma suçudur. Sahtecilik, kimlik hırsızlığı da dahil olmak üzere sahtekarlık tekniklerinden biridir . Sahtecilik, güvenlik mühendisliğinin yönettiği tehditlerden biridir .
16. yüzyılda, Albrecht Dürer'in baskı ustalığı taklitçileri, "AD" imzalayarak kendi baskıları için piyasayı iyileştirdi ve onları sahtecilik yaptı. 20. yüzyılda sanat piyasası sahteciliği oldukça karlı hale getirdi. Özellikle Pablo Picasso , Paul Klee ve Henri Matisse tarafından çizilen çizimler gibi, özellikle değerli sanatçıların geniş çaplı sahtekarlıkları var .
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder